Serie: Razorland #2
Genre: Young Adult, Dystopian
Gepubliceerd: September 2012
Taal: Engels
Waardering: ★★★★★
Add To Goodreads
Deuce haar hele wereld is veranderd. Beneden werd ze beschouwd als een volwassene. Nu, boven, in de nederzetting Salvation, is ze een kind in nood van een opleiding in de ogen van de stedelingen. Ze past niet tussen de andere meisjes; Deuce weet alleen hoe ze moet vechten.
Tot overmaat van ramp houdt Fade, haar Hunter partner, haar op een afstand. Haar gevoelens voor Fade zijn niet veranderd, maar hij lijkt haar niet meer in de buurt te willen hebben. Verward en eenzaam gaat ze op zoek naar een uitweg.
Deuce meld zich aan voor de zomer patrouilles, degenen die ervoor zorgen dat de planters op de velden kunnen werken zonder gevaar. Het is routine, maar de zaken zijn aan het veranderen aan de oppervlakte, net zoals onder de grond. The Freaks zijn slimmer geworden. Ze kijken. Wachten. Plannen. De monsters zijn niet van plan Salvation te laten overleven en het kan zijn dat een meisje als Deuce het tij moet keren.

Review:

Enclave was de eerst dystopian die ik ooit gelezen heb (en ook het eerst boek waarover ik een review schreef) en ik heb er zo van genoten dat het mijn liefde voor dystopian aangewakkerd heeft. Ik baalde er enorm van dat het zo lang duurde voor het 2e deel uit ging komen . . . anderhalf jaar heb ik erop gewacht, maar het was het wachten zeker waard!
Wat een geweldige wereld heeft Ann Aguirre weer neer weten te zetten en wat heeft ze het contrast tussen de verschillende werelden waarin onze hoofdrolspelers zijn op gegroeid, en nu leven, goed uitgewerkt. Daar heb ik echt enorme bewondering voor!
In het eerste deel, Enclave, leerden we Deuce kennen als een stoere, sterke, maar ook gevoelige, meid die voor niets en niemand bang is en haar Huntress littekens met trots draagt.
In Oupost is ze nog steeds diezelfde sterke, stoere, gevoelige meid, maar komt er ook een kwetsbare, onzekere kant in haar naar boven. Want de status die ze in de ondergrondse Enclave als Huntress heeft verdient stelt in de nederzetting Salvation helemaal niets voor. Hier wordt ze beoordeeld op haar geslacht, wat betekent dat ze in jurken moet lopen en vrouwen werkjes moet doen, en wordt behandeld als een kind terwijl ze beneden in de Enclave als volwassene werd beschouwd. Op wacht gaan of patrouilleren is helemaal niet aan de orde. Ze moet naar school, waar ze uitgelachen wordt door haar mede leerlingen omdat ze op haar leeftijd nog niet kan lezen. En Fade mijd haar waardoor ze steeds meer tijd doorbrengt met Stalker, de enige die haar begrijpt, maar die meer van haar wil dan alleen maar vriendschap.
Outpost is een veel meer emotioneel beladen boek dan het 1e deel.
Ging het in Enclave grotendeels om het overleven, bevechten en doden van Freaks, in Outpost zien we hoe Deuce leert meisje te zijn, lief te hebben, en dat er meer bestaat dan vechten alleen.
Fade heeft in dit deel mijn hart gebroken. Hij is zo stoer en doet alsof niets of niemand hem raakt, maar van Tegan, Stalker en Deuce is hij degene die er het meest naar snakt om van gehouden te worden. En juist hij trekt aan het kortste eind wat betreft zijn pleegouder. Dat doet zeer.
Maar buiten het emotionele gedeelte is er heel veel actie. Gruwelijke, spannende, nagelbijtende actie. De Freaks zijn Freakier dan ooit. Ze veranderen . . . beginnen na te denken . . . te plannen . . . Het einde was niet zozeer een cliffhanger als wel een aanloop naar een nieuw avontuur buiten de beschermende muren van Salvation waar Deuce uiteindelijk wordt weggejaagd door de gelovigen die denken dat ze door haar 'goddeloze' gedrag de Freaks naar Salvation heeft gebracht.
Ik ben zeer benieuwd naar dit laatste avontuur en hoop dat Deuce en Fade in dit laatste deel, Horde, de weg naar elkaar weer terug vinden. Het breekt mijn hart een beetje voor Stalker, maar ik vind toch echt dat Fade en Deuce bij elkaar horen, en wie weet komen Tegan en Stalker dichter bij elkaar ondanks hun slechte start en verleden. In Oktober 2013 zullen we het te weten komen . . . . .