Genre: New Adult, hedendaags
Gepubliceerd: Oktober 2012
Taal: Engels
Waardering: ★★★★★
Add to Goodreads
Hij is het spel dat ze nooit van plan was om te spelen.
En zij is de game changer waarvan hij nooit wist dat hij die nodig had.

The Perfect Game vertelt het verhaal van de universiteit studenten, Cassie Andrews & Jack Carter. Wanneer Cassie de stijgende honkbal ster Jack ontmoet is ze vastbesloten om ver bij hem uit de buurt te blijven. Maar Jack heeft andere dingen aan zijn hoofd . . . zoals Cassie in zijn bed zien te krijgen.
Ze zijn beide beschadigd, vol wantrouwen en waakzaam voordat ze elkaar (en zichzelf) vinden in deze emotionele reis over liefde en vergeven. Houd je zelf vast voor een rit die niet alleen je hart breekt, maar het ook weer in elkaar zet.
Soms is het leven lelijk voordat het weer prachtig wordt . . .

Review:

Wow, dit was intens. Zoveel verschillende gevoelens in één boek. Ik zat nagelbijtend te lezen en voelde me het ene moment blij, het andere verdrietig, gefrustreerd, verschrikkelijk kwaad en enorm teleurgesteld. Het is heerlijk dat een boek je zoveel kan laten voelen maar het zuigt je emotioneel ook helemaal leeg. Daarom moet ik niet teveel van dit soort boeken achter elkaar lezen en wissel ik regelmatig tussen de verschillende genres.
Jack Carter is een sexy, arrogante, aankomende honkbal ster en kan elk meisje krijgen dat hij wil. Hij heeft daar ook dankbaar gebruik van gemaakt tot hij Cassie ontmoet. Ze maakt iets in hem los wat nog niemand gelukt is. Maar zijn reputatie als vrouwenverslinder is reden genoeg voor Cassie om hem te ontlopen. Ze voelt zich enorm tot hem aangetrokken maar weet dat ze hem nooit kan vertrouwen en voor een meisje als Cassie, die grote problemen heeft met het vertrouwen van mensen, is dat een reden om mijlenver bij hem uit de buurt te blijven.
Ik had verwacht dat het kat en muis tussen spelletje tussen Jack en Cassie langer zou duren, maar Cassie gaf toch al vrij snel toe aan de charmes van Jack (geef haar ongelijk), maar vanaf dat moment ging hun relatie zeker niet over rozen. De angst om iemand te vertrouwen zit zo diep gewortelt bij Cassie dat het zorgt voor een hoop onderlinge frustraties. En het is natuurlijk wachten op het moment dat Jack het verprutst, en dat doet hij. Big Time. Hij verprutst het zo erg dat ik een groot deel van de hoofstukken erna met buikpijn zat te lezen en er voor de volle 100% van overtuigd was dat het never nooit meer goed zou komen.

---------------* ---------------