Schrijfster: Amy Miles
Serie: The Rising Trilogy #2
Genre:Young Adult, Dystopian, Science Fiction
Gepubliceerd: december 2013
Taal: Engels
Waardering: ★★★★☆
Add to Goodreads
The rising is over, but the war continues to rage. King Aloysius knows Illyria exists and will stop at nothing to possess her. Jealousy drives a wedge between Illyria and Eamon. When Bastien reveals himself as her guide into enemy territory, an ambush lands them in captivity. Illyria is faced with the truth that she is not ready to face her destiny…or let Bastien go again.


Al vrij vlot in het begin van dit boek was ik gefrustreerd.
Ik snapte waarom Illyria koos voor Eamon ook al lag haar hart niet bij hem.
Ik snapte ook waarom ze probeerde een goede vriendin voor hem te zijn, het beste ervan te maken en waarom het pijn deed dat hij haar ontweek. Haar woorden I Love You begreep ik ook want ze houd echt van hem ook al is het meer als broer/zus; ze probeert de toekomst die voor haar en Eamon uitgestippeld is zo makkelijk mogelijk te maken voor hen allebei.

Wat ik niet snap is dat ze zich aanpast aan een toekomst met Eamon die ze veel liever met Bastien zou delen maar zich ondertussen ook voorbereid op een toekomst met een koning die haar wil om haar krachten. Ik was een beetje gefrustreerd toen ze dacht over de koning als haar future husband . . .??? Ze wil die toekomst niet en dan ga je er toch ook alles er aan doen om die te vermijden???

Hoe verder ik in het verhaal kwam hoe beter ik haar beweegredenen om te trouwen met de koning begreep, maar toch hoopte ik nog steeds op een klein wonder dat dat huwelijk zou vermijden.
Het viel me ook tegen dat zowel Bastien als Eamon, die allebei enorm veel van haar houden, het zover lieten komen en niet hemel en aarde bewogen om een andere oplossing te vinden.

Dit boek is even beter dan de vorige maar ook dit keer zijn de schrijffouten, vreemde zins opbouwen en missende woorden verwarrend en maken het lezen ervan vermoeiend.
Toch kon ik dit boek niet neerleggen, het was te spannend om niet te willen weten hoe het verder gaat.
Na de tranentrekkende epiloog was ik ervan overtuigd dat ik gelijk door zou gaan met deel 3 maar na het lezen van de samenvatting en een aantal reviews op Goodreads heb ik vals gespeelt *bloos*.
Dit doe ik eigenlijk nooit, maar toen ik las dat men het einde frustrerend en niet leuk vond kon ik het niet laten en . . . las het laatste hoofdstuk en de epiloog.
En ik ben blij, blij dat ik dat gedaan heb want de samenvatting stond me al niet echt aan en het einde is in mijn ogen vreemd en verschrikkelijk ver gezocht.
Ik vind het dan ook zonde van mijn tijd om het 3e deel nog te gaan lezen dus mijn avontuur met Illyria, Bastien en Eamon houd hierbij op.